Most Mehmed Paše Sokolovića u Višegradu, čuvenu ćupriju na Drini u Istočnoj Bosni i Hercegovini je krajem 16. vijeka izgradio carski arhitekta Mimar Koca Sinan po nalogu Velikog turskog Vezira Mehmed Paše Sokolovića. Od 1544. Godine Višegrad je pao pod tursku vlast i ostao pod otomanskom upravom do Berlinskog kongresa 1878. godine, kada Bosna podpada pod ausrougarsku vlast.
Sa obeležjima Otomanske monumentalne arhitekture i građevinskog inženjerstva, stari višegradski most ima 11 uzidanih lukova širine od 11 do 15 metara i prilazni deo na desnom krilu sa četiri luka na levoj obali reke. Dužina Starog mosta u Višegradu od 179,5 metara je primjer remek djela arhitekte Mimara Sinana, jednog od najvećih arhitekata i inžinjera klasičnog turskog perioda, savremenika Italijanske renesanse, sa kojim se ovo graditeljsko djelo može porediti. Jedinstvena elegancija i monumentalna uzvišenost čitavog Starog mosta u Višegradu svjedoči o visokom stilu arhitekture.
Svjetska vrijednost Starog mosta u Višegradu je nesporna, u smislu svih istorijskoh razloga, kao i po arhitektonskim vrijednostima koje ga krase. Stari most u Višegradu predstavlja najvažniji dio istorije građevinske inžinjerije i mostogradnje, izgrađen od strane jednog od najslavnijih zadužbinara Otomanske Imperije. Stari most u Višegradu posebno svjedoči o razmjeni i usklađivanju tehnika u toku dugog istorijskog procesa. Stari višegradski most takođe svjedoči o važnim kulturnim razmjenama između podneblja različitih civilizacija.
Stari most u Višegradu je izvanredan primjerak turske arhitekture i građevinarstva njegove klasične epohe. Stari Most u Višegradu ima simboličku ulogu kroz tokove istorije, a posebno veliki značaj u mnogim sukobima koji su se dogodili u 20. vijeku. Njegova kulturna vrednost prevazilazi nacionalne i kulturne granice. Smješten na geostrateški važnom mjestu, višegradski most svjedoči o važnim kulturnim razmjenama između Balkana, Otomanskog Carstva i Mediterana, između Hrišćanstva i Islama, kroz dugi istorijski period. Uprava i popravke su doprinjele da Stari most u Višegradu ima različite političke i kulturne moći : poslije Turaka su došli Austro-ugari, pa jugoslovenska federacija, te Republika Bosna i Hercegovina.
Stari Most u Višegradu je izvanredan primjer arhitektonskog nasijleđa i predstavnik klasičnog doba Otomanskog carstva, čije vrijednosti i dostignuća su označila značajan period istorije čovječanstva, posjedovanja, posebno vlasništva nad mostom, kao prilazom između dvije strane rijeke, zaštićen je kao branik na obalama Drine. Integritet višegradskog mosta je ranjiv, ali je sada zaštićen i pravilnom brigom odražava vrijednosti koje čuva. Rijeka Drina je planinska rijeka koja povlači vode od Balkana prema Savi i Dunavu. Drina je sklona plavljenju, te su delovi stubova Starog mosta u Višegradu bili porušeni u velikoj poplavi 1896. godine.
Osim toga, višegradski most je teško oštećen tokom oba Svjetska rata, te je izvršeno nekoliko privremenih popravki i početkom 1950-tih je obnovljen kamen od koga je most sazidan. Temelji višegradskog mosta su ozbiljno urgoženi upotrebom dve hidro-električne centrale, jedne u Bosni i jedne u Srbiji, koje utiču na nivo vode u reci Drini. Uprkos ovim istorijskim događajima, jedinstvenost starog mosta u Višegradu je očuvana tokom uspiješnih obnova.
Izvor: panacomp.net
Nema komentara
Objavi komentar